Wonder op het strand
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
24 Augustus 2014 | Indonesië, Kalibaru
Op een vliegveld slapen hadden we al een keer gedaan, dus nu nog een keer op een treinstation. Ook dat is gelukt!
Vanuit yogyakarta met de trein naar Kalibaru waar we om 2 uur 's nachts aankwamen. We gingen er met het idee heen dat we wel zouden zien hoe we vanaf daar op dat tijdstip naar ons geboekte slaapplaats zouden gaan. Bij aankomst bleek er toch minder te zijn dan verwacht, zeg maar gerust niets eigenlijk. Het is klein plaatsje dus er stonden geen taxi's of iets te wachten en lopen was te ver. Dan maar dat heerlijke ijzeren bankje in de hoek.
Gelukkig waren er wel twee station medewerkers die zo nu en dan langs liepen dus dat voelde wel een stukje veiliger. Grote tas als kussen, kleine tas op slot en tussen m'n armen en tukken maar!
De Aziaten staan hier om belachelijke tijden op. Dus om 4 uur werd het stations winkeltje geopend en de radio ging gezellig erbij aan. Als je denkt dat dat alles was is dat niet het geval. In heel Azië hebben ze bijna allemaal een parkiet dus die begon vrolijk mee te zingen. Toch even in slaap gevallen want na anderhalf uur werden we wakker met een overvol station. Tijd om naar ons guesthouse te gaan! Want wel luxer bleek dan een guesthouse wat we gewend waren.
Welkom bij villa Rumah Kita! Dat was een leuk ontvangst!! Vervolgens werden we op de bank gezet glaasje jus erbij en een ontbijtje die kort daarna voor ons neus werd gezet die bestond uit een roereitje, pindakaas en hagelslag, heerlijk! (Nederlandse eigenaar kwamen we dus later achter)
Onze kamer was ook hemels! Mooi groot bed en een heerlijk douche met warm water! (Altijd ijskoud douche is echt niet grappig).
Het was echt een paradijsje, grote tuin erbij met bomen, bloemen en budha beelden en niet te vergeten een zwembad waar wij de rest van de dag ons hebben vermaakt. Wij konden onze lol niet op toen we lekker aan het zwembad lagen en we werden gehaald omdat onze lunch binnen klaarstond. Hoe bedoel je backpackers! Was wel even genieten van de luxe hier!
De volgende morgen om 9 uur vertrokken we met onze gids in de jeep het national parc in! Mooie route langs rijstvelden, mandarijnbomen, kaneelbomen, velden met groene en rode pepers en vervolgens bij een rubber en koffie plantage geweest. Uitleg gekregen en rondgekeken in de fabriek daarvan. Nouja fabriek, een gebouw wat net bleef staan was het meer.
En s'avonds was het dan eindelijk zover!!! Ik had mezelf voorgenomen Azië niet uit te gaan voordat ik dit had gezien. Op naar het strand om een schildpad eieren te zien leggen.
Met de auto richting het strand waar uiteraard nog een heleboel andere mensen waren. Met de rangers die daar werkte liepen we met een zaklamp richting het strand. Eenmaal bij het strand moest de zaklamp uit en mocht niemand meer praten. Pikkedonker natuurlijk gingen we op het strand zitten zodat de rangers rustig konden kijken of er een schildpad te bekennen was. Na 2,5 uur was er een gespot! De rangers wachten totdat de schilpad het strand op is gekomen, een gat heeft gegraven en rustig d'r plekje heeft gevonden en dan pas mogen wij komen.
Je mocht alleen aan de achterkant staan of schuin ernaast maar niet aan de voorkant. Zaklamp werd op het gegraven gat gericht en de rest moest allemaal zaklampen uit en fluisteren anders werd de schildpad verstoord.
Ze was ongeveer 1,2 meter lang en was voor onze neus eieren aan het leggen. Wat een wonder was dit om te zien!
Gemiddeld leggen ze tussen de 60 en 100 eieren waar ze een ruim uur over doen. Nadat ze al haar eieren heeft gelegd gaat ze het gat dichtgooien. Heel mooi om te zien. Ze doet dat zo rustig en subtiel en neemt af en toe pauze tussendoor. De rangers zetten een stok precies bij de eieren neer net voordat ze het gat dichtgooit. Daarna halen de rangers de eieren dan weg en nemen ze die mee naar de opvang.
De reden dat ze die eieren weghalen is omdat hier op het strand de wilde zwijnen dat ruiken en alle eieren opeten, dus op die manier willen ze daarbij helpen. Na een aantal weken worden ze dan uitgezet in de grote zee en dan blijft er alsnog maar 3 a 4% daarvan leven.
Na een overnachting in het national parc reden we s'ochtends weer terug naar onze villa Rumah Kita. Weer een heerlijk dagje worden verwend en de volgende morgen om 3.30 de wekker gezet en 2 uurtjes rijden richting de Ijen krater waar we nog 1,5 uur naar boven moest lopen. Hele mooie uitzichten en landschappen onderweg gezien. Het regenwater in de krater heeft een lichte blauw kleur, super mooi! Onderaan de krater zijn er mannen aan het werk om de zwavelstenen los te bikken, die doen ze vervolgens in twee bamboe mandjes die ze op hun schouder dragen om vervolgens 2 km naar beneden te lopen. Gemiddeld dragen ze tussen 65 en de 80 kg. Bizar!!! De meeste doen dat 1 keer per dag en een aantal 2 keer. Per keer verdienen ze ongeveer €7,00 en daar moeten ze van leven. De oudste die daar nog aan het werk was is 67 jaar en ze beginnen vanaf hun 17e. Het is ook nog eens heel gevaarlijk werk dat losbikken door alle zwavellucht.
Dat was onze laatste excursie in Java, nu op naar Bali!! Dit word ons vakantieplekje voor de laatste twee weken van onze reis!!
Veel liefs,
Kevin & Sanne
Vanuit yogyakarta met de trein naar Kalibaru waar we om 2 uur 's nachts aankwamen. We gingen er met het idee heen dat we wel zouden zien hoe we vanaf daar op dat tijdstip naar ons geboekte slaapplaats zouden gaan. Bij aankomst bleek er toch minder te zijn dan verwacht, zeg maar gerust niets eigenlijk. Het is klein plaatsje dus er stonden geen taxi's of iets te wachten en lopen was te ver. Dan maar dat heerlijke ijzeren bankje in de hoek.
Gelukkig waren er wel twee station medewerkers die zo nu en dan langs liepen dus dat voelde wel een stukje veiliger. Grote tas als kussen, kleine tas op slot en tussen m'n armen en tukken maar!
De Aziaten staan hier om belachelijke tijden op. Dus om 4 uur werd het stations winkeltje geopend en de radio ging gezellig erbij aan. Als je denkt dat dat alles was is dat niet het geval. In heel Azië hebben ze bijna allemaal een parkiet dus die begon vrolijk mee te zingen. Toch even in slaap gevallen want na anderhalf uur werden we wakker met een overvol station. Tijd om naar ons guesthouse te gaan! Want wel luxer bleek dan een guesthouse wat we gewend waren.
Welkom bij villa Rumah Kita! Dat was een leuk ontvangst!! Vervolgens werden we op de bank gezet glaasje jus erbij en een ontbijtje die kort daarna voor ons neus werd gezet die bestond uit een roereitje, pindakaas en hagelslag, heerlijk! (Nederlandse eigenaar kwamen we dus later achter)
Onze kamer was ook hemels! Mooi groot bed en een heerlijk douche met warm water! (Altijd ijskoud douche is echt niet grappig).
Het was echt een paradijsje, grote tuin erbij met bomen, bloemen en budha beelden en niet te vergeten een zwembad waar wij de rest van de dag ons hebben vermaakt. Wij konden onze lol niet op toen we lekker aan het zwembad lagen en we werden gehaald omdat onze lunch binnen klaarstond. Hoe bedoel je backpackers! Was wel even genieten van de luxe hier!
De volgende morgen om 9 uur vertrokken we met onze gids in de jeep het national parc in! Mooie route langs rijstvelden, mandarijnbomen, kaneelbomen, velden met groene en rode pepers en vervolgens bij een rubber en koffie plantage geweest. Uitleg gekregen en rondgekeken in de fabriek daarvan. Nouja fabriek, een gebouw wat net bleef staan was het meer.
En s'avonds was het dan eindelijk zover!!! Ik had mezelf voorgenomen Azië niet uit te gaan voordat ik dit had gezien. Op naar het strand om een schildpad eieren te zien leggen.
Met de auto richting het strand waar uiteraard nog een heleboel andere mensen waren. Met de rangers die daar werkte liepen we met een zaklamp richting het strand. Eenmaal bij het strand moest de zaklamp uit en mocht niemand meer praten. Pikkedonker natuurlijk gingen we op het strand zitten zodat de rangers rustig konden kijken of er een schildpad te bekennen was. Na 2,5 uur was er een gespot! De rangers wachten totdat de schilpad het strand op is gekomen, een gat heeft gegraven en rustig d'r plekje heeft gevonden en dan pas mogen wij komen.
Je mocht alleen aan de achterkant staan of schuin ernaast maar niet aan de voorkant. Zaklamp werd op het gegraven gat gericht en de rest moest allemaal zaklampen uit en fluisteren anders werd de schildpad verstoord.
Ze was ongeveer 1,2 meter lang en was voor onze neus eieren aan het leggen. Wat een wonder was dit om te zien!
Gemiddeld leggen ze tussen de 60 en 100 eieren waar ze een ruim uur over doen. Nadat ze al haar eieren heeft gelegd gaat ze het gat dichtgooien. Heel mooi om te zien. Ze doet dat zo rustig en subtiel en neemt af en toe pauze tussendoor. De rangers zetten een stok precies bij de eieren neer net voordat ze het gat dichtgooit. Daarna halen de rangers de eieren dan weg en nemen ze die mee naar de opvang.
De reden dat ze die eieren weghalen is omdat hier op het strand de wilde zwijnen dat ruiken en alle eieren opeten, dus op die manier willen ze daarbij helpen. Na een aantal weken worden ze dan uitgezet in de grote zee en dan blijft er alsnog maar 3 a 4% daarvan leven.
Na een overnachting in het national parc reden we s'ochtends weer terug naar onze villa Rumah Kita. Weer een heerlijk dagje worden verwend en de volgende morgen om 3.30 de wekker gezet en 2 uurtjes rijden richting de Ijen krater waar we nog 1,5 uur naar boven moest lopen. Hele mooie uitzichten en landschappen onderweg gezien. Het regenwater in de krater heeft een lichte blauw kleur, super mooi! Onderaan de krater zijn er mannen aan het werk om de zwavelstenen los te bikken, die doen ze vervolgens in twee bamboe mandjes die ze op hun schouder dragen om vervolgens 2 km naar beneden te lopen. Gemiddeld dragen ze tussen 65 en de 80 kg. Bizar!!! De meeste doen dat 1 keer per dag en een aantal 2 keer. Per keer verdienen ze ongeveer €7,00 en daar moeten ze van leven. De oudste die daar nog aan het werk was is 67 jaar en ze beginnen vanaf hun 17e. Het is ook nog eens heel gevaarlijk werk dat losbikken door alle zwavellucht.
Dat was onze laatste excursie in Java, nu op naar Bali!! Dit word ons vakantieplekje voor de laatste twee weken van onze reis!!
Veel liefs,
Kevin & Sanne
-
24 Augustus 2014 - 09:34
Liesbeth:
Weer een indrukwekkend verhaal, op naar Bali, ook prachtig, geniet van jullie wel verdiende rust en tot over een paar weken , wanneer jullie weer in Nederland zijn, ook mooi.
Ben 5 en 6 september bij opa en oma, misschien zien we elkaar.
Groetjes en liefs -
24 Augustus 2014 - 10:49
Oma Lydie En Bram:
Lieve Kevin en Sanne,
Wat een prachtig verhaal en wat een mooie foto's vooral van die schildpad heel indrukwekkend!
Nu nog fijn genieten op Bali en kom dan maar weer fijn en veilig naar huis.
Dikke kus Oma Lydie enBram. -
24 Augustus 2014 - 12:57
Marianne:
De laatste belevenissen, ervaringen en ontmoetingen in Z.O Azie1 Afbouwen zo zoetjes aan, is niet anders. Geniet tot het laatste moment en je het vliegtuig in stapt.
Wat een mooie foto s maken jullie toch1 Complimenten.
Tot volgende week op Schiphol!!!
kus en knuffel , mama -
24 Augustus 2014 - 23:12
Puck Bergsma:
Wat een prachtige reis hebben jullie gemaakt. Dat vergeet je je hele leven niet meer. Je kunt je ervaringen wel in boekvorm uitbrengen! Ik wens jullie een goede thuisreis. De familie zal wel blij zijn dat jullie weer terug zijn! Liefs. PUCK -
25 Augustus 2014 - 14:25
Wilma Offereins:
Veel plezier nog op Bali en geniet nog van jullie laatste weekjes.xxx -
27 Augustus 2014 - 19:10
Opa En Oma:
Wat een mooie excursies maken jullie toch!! Nu weer s nachts naar de eieren leggende schildpadden kijken magnifiek hè?? Maar ook spannend is het op zo'n klein stationnetje te moeten slapen!! Bergen beklimmen, duiken met gammele bootjes varen, ziplinen en noem maar op!! Geniet nog van de laatste vakantie dagen , een hele goeie thuisreis zonder al teveel turbulentie en tot maandag lfs oma en opa -
27 Augustus 2014 - 19:37
Mama Clientje:
Wat lijkt mij dat prachtig om te zien zeg, zo'n schildpad die haar eieren komt leggen en verstoppen.
Dat heb ik wel eens gezien op discovery, maar dat is toch wel even anders hè?
Ik hoop dat jullie toch ook weer een beetje zin hebben om naar het pitoreske Nederland te willen komen.
Wel heel anders hier, een ware cultuurschok voor jullie vrees ik, maar we zullen de eerste weken ook roepen;
mevrouw en meneer.....uw ontbijt/lunch/diner staat voor u klaar!! Dan valt het omschakelen niet zo zwaar!!
Dikke knuffels van een mama die jullie vreselijk mist en er erg naar uitkijkt om jullie weer in haar armen te sluiten...........
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
