Sapa
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
27 April 2014 | Vietnam, Hanoi
Vorige week zaterdag aangekomen op het vliegveld van Hanoi. Met de taxi werden we afgezet bij ons hostel dat we voor twee nachten hadden geboekt. Het bleek overboekt te zijn.. Kwartier gewacht op iemand die meer dan 3 woorden Engels sprak. Vervolgens bij de twee jongens achterop de scooter gestapt en naar een ander hostel gebracht. Het meest smerige hostel ooit! Maar na onze lange reis wilde we alleen maar slapen.
Volgende dag hebben we Hanoi verkend. Het is vergelijkbaar met Bangkok maar dan nog chaotischer. Overal waar je kijkt rijden scooters en die toeteren wat weg. Als je op een kruispunt staat hoor je zo om de 3 à 4 seconden wel iemand toeteren. Dat doen ze bij voorbaat al. Heel normaal om hier om de zoveel meter te toeteren om te laten blijken dat je ook op de weg rijd.
Wat wij thuis met een auto of kleine aanhanger verplaatsen doen ze hier gewoon met de scooter. Achterop, je weet t zo gek niet te bedenken of ze nemen t mee.
We vonden allebei Hanoi niet zo heel bijzonder dus hebben meteen voor de volgende dag onze tour naar Sapa geboekt. We gingen met de nachttrein richting t noorden. Kev bofte want we sliepen met twee andere meiden op de kamer. Beide uit Engeland en reisde ook door zuid-oost Azië.
De eerste dag van de tour begonnen we in Sapa stad, ligt op ongeveer 1600 meter. Gids wat verteld over hoe de mensen leven, werken en wat marktjes bekeken. Eerste nacht sliepen we in een luxe hotel! Volgende dag onze grote backpacks achtergelaten en begonnen we aan onze tocht van 12 kilometer. De twee andere dames in ons groepje kwamen uit Australië, was goed voor ons want hebben zo veel Engels kunnen spreken.
Onze gids was een 19 jarig meisje. Had er zeker een paar jaar ouder geschat. Het kindje wat haar tante droeg die bijna de hele wandeling mee heeft gelopen bleek haar 9 maanden oude baby te zijn. Kindje nam ze altijd mee omdat haar man van dezelfde leeftijd nog naar school ging die door haar werd betaald.
De route was ontzettend mooi!! Je komt af en toe wat andere toeristen of lokalen tegen en verder hoor je helemaal niks. Heerlijk rustig! Hoe ver je ook om je heen kijkt je ziet alleen maar rijstvelden en kleine dorpjes daaromheen. Was heel indrukwekkend om te zien.
Aangekomen bij onze homestay in het dorpje waar onze gids zelf woonde. Was net zoals in Thailand op een matje met een klamboe.
We waren 's middags langs een barretje gelopen waar we nog wat zijn gaan drinken. Het was eigenlijk gewoon een huis met een veranda en daar wat tafels geplaatst. Op de menukaart stond "dutch cheese". Meteen dachten we allebei ja daaaag dat kan natuurlijk niet. Je krijgt hier wel meer gekke dingen voorgeschoteld namelijk. Bij t afreken raakte we aan de praat mer de eigenaresse en die vertelde ons dat ze een Nederlandse man had. Tot op de dag van vandaag nog steeds spijt dat we dat niet hebben besteld.
'S avonds vertelde onze gids dat ze de volgende dag een bruiloft had van naar nichtje en of we t leuk vonden om daar even te kijken.
De "ceremonie" was vorige week al gehouden en nu hadden ze twee dagen feest. 1 dag voor de familie van de bruid en de andere dag voor de familie van de bruidegom.
Onze wekker ging om 6.00 en gingen met z'n vijfen op naar de bruiloft! Na een uurtje lopen kwamen we aan, het feest is van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat en iedereen komt en gaat.
Dus we begonnen om half negen met shotjes. Shotjes?? Ja echt!!
Traditie om hier de hele dag door "happy water" te drinken. Zo ontzettend vies!!! Smaakt een beetje naar jenever en word zelf gemaakt, Bij aankomst drink je dus 2 shotjes, als je het bruidspaar een cadeau geeft drink je er weer een. Tijdens het eten komen andere familieleden gedag zeggen en neem je met hun weer een shotjes. Verplicht om te shotten en pas als je glaasje helemaal leeg is krijg je een hand. Zodra ze 15 jaar zijn doen ze mee, opa van 95 jaar oud had er het minste moeite mee. Je begrijpt wel dat iedereen om elf uur lam is..
Verder word er de hele dag gegeten. Normaal gesproken eten ze dagelijks alleen rijst met wat groenten. Voor een speciale dag als vandaag word er een heleboel eten bereid. Zijn ze al twee dagen van te voren mee bezig. Het bloed van de dieren die ze speciaal voor het feest offeren lag nog op de grond dus ik sloeg m'n ontbijt en lunch even over...
Het is precies het tegenovergestelde hoe westerse mensen het vieren. Het werd gevierd in het huis van opa en oma. Waren blauwe zeilen gespannen als dak en er stonden plastic tafels en stoelen. Je drinkt "happy water" of thee met z'n alle uit hetzelfde glas. En aan de kleding kan je niet opmaken wie er gaan trouwen. Super mooi om dit mee te maken, zoiets zie je anders natuurlijk nooit meer.
Van onze wandeling die we nog hadden moeten maken kwam natuurlijk niks terecht en zijn we dus maar met motorbikes door de bergen terug gereden richting Sapa.
Normaal gesproken doen kev en ik om en om een blog schrijven. Maar ik wilde zo graag over Sapa vertellen!
Liefs Kevin en Sanne
Volgende dag hebben we Hanoi verkend. Het is vergelijkbaar met Bangkok maar dan nog chaotischer. Overal waar je kijkt rijden scooters en die toeteren wat weg. Als je op een kruispunt staat hoor je zo om de 3 à 4 seconden wel iemand toeteren. Dat doen ze bij voorbaat al. Heel normaal om hier om de zoveel meter te toeteren om te laten blijken dat je ook op de weg rijd.
Wat wij thuis met een auto of kleine aanhanger verplaatsen doen ze hier gewoon met de scooter. Achterop, je weet t zo gek niet te bedenken of ze nemen t mee.
We vonden allebei Hanoi niet zo heel bijzonder dus hebben meteen voor de volgende dag onze tour naar Sapa geboekt. We gingen met de nachttrein richting t noorden. Kev bofte want we sliepen met twee andere meiden op de kamer. Beide uit Engeland en reisde ook door zuid-oost Azië.
De eerste dag van de tour begonnen we in Sapa stad, ligt op ongeveer 1600 meter. Gids wat verteld over hoe de mensen leven, werken en wat marktjes bekeken. Eerste nacht sliepen we in een luxe hotel! Volgende dag onze grote backpacks achtergelaten en begonnen we aan onze tocht van 12 kilometer. De twee andere dames in ons groepje kwamen uit Australië, was goed voor ons want hebben zo veel Engels kunnen spreken.
Onze gids was een 19 jarig meisje. Had er zeker een paar jaar ouder geschat. Het kindje wat haar tante droeg die bijna de hele wandeling mee heeft gelopen bleek haar 9 maanden oude baby te zijn. Kindje nam ze altijd mee omdat haar man van dezelfde leeftijd nog naar school ging die door haar werd betaald.
De route was ontzettend mooi!! Je komt af en toe wat andere toeristen of lokalen tegen en verder hoor je helemaal niks. Heerlijk rustig! Hoe ver je ook om je heen kijkt je ziet alleen maar rijstvelden en kleine dorpjes daaromheen. Was heel indrukwekkend om te zien.
Aangekomen bij onze homestay in het dorpje waar onze gids zelf woonde. Was net zoals in Thailand op een matje met een klamboe.
We waren 's middags langs een barretje gelopen waar we nog wat zijn gaan drinken. Het was eigenlijk gewoon een huis met een veranda en daar wat tafels geplaatst. Op de menukaart stond "dutch cheese". Meteen dachten we allebei ja daaaag dat kan natuurlijk niet. Je krijgt hier wel meer gekke dingen voorgeschoteld namelijk. Bij t afreken raakte we aan de praat mer de eigenaresse en die vertelde ons dat ze een Nederlandse man had. Tot op de dag van vandaag nog steeds spijt dat we dat niet hebben besteld.
'S avonds vertelde onze gids dat ze de volgende dag een bruiloft had van naar nichtje en of we t leuk vonden om daar even te kijken.
De "ceremonie" was vorige week al gehouden en nu hadden ze twee dagen feest. 1 dag voor de familie van de bruid en de andere dag voor de familie van de bruidegom.
Onze wekker ging om 6.00 en gingen met z'n vijfen op naar de bruiloft! Na een uurtje lopen kwamen we aan, het feest is van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat en iedereen komt en gaat.
Dus we begonnen om half negen met shotjes. Shotjes?? Ja echt!!
Traditie om hier de hele dag door "happy water" te drinken. Zo ontzettend vies!!! Smaakt een beetje naar jenever en word zelf gemaakt, Bij aankomst drink je dus 2 shotjes, als je het bruidspaar een cadeau geeft drink je er weer een. Tijdens het eten komen andere familieleden gedag zeggen en neem je met hun weer een shotjes. Verplicht om te shotten en pas als je glaasje helemaal leeg is krijg je een hand. Zodra ze 15 jaar zijn doen ze mee, opa van 95 jaar oud had er het minste moeite mee. Je begrijpt wel dat iedereen om elf uur lam is..
Verder word er de hele dag gegeten. Normaal gesproken eten ze dagelijks alleen rijst met wat groenten. Voor een speciale dag als vandaag word er een heleboel eten bereid. Zijn ze al twee dagen van te voren mee bezig. Het bloed van de dieren die ze speciaal voor het feest offeren lag nog op de grond dus ik sloeg m'n ontbijt en lunch even over...
Het is precies het tegenovergestelde hoe westerse mensen het vieren. Het werd gevierd in het huis van opa en oma. Waren blauwe zeilen gespannen als dak en er stonden plastic tafels en stoelen. Je drinkt "happy water" of thee met z'n alle uit hetzelfde glas. En aan de kleding kan je niet opmaken wie er gaan trouwen. Super mooi om dit mee te maken, zoiets zie je anders natuurlijk nooit meer.
Van onze wandeling die we nog hadden moeten maken kwam natuurlijk niks terecht en zijn we dus maar met motorbikes door de bergen terug gereden richting Sapa.
Normaal gesproken doen kev en ik om en om een blog schrijven. Maar ik wilde zo graag over Sapa vertellen!
Liefs Kevin en Sanne
-
27 April 2014 - 13:50
Oma Lydie En Bram:
Lieve Kevin en Sanne,
Gezellig weer een berichtje te krijgen. Vanmorgen bij het ontbijt zei ik al tegen Bram er komt vandaag vast een berichtje en ja hoor!!!!!
Wat jammer dat jullie die Hollandse kaas niet geproefd hebben, maar zal die net zo gesmaakt hebben als bij ons? Wat een belevenissen weer en wat een ervaringen. Die bruiloft was heel apart maar leuk om het mee te maken. Op jullie reis komen nog vele verrassingen dus laat het allemaal maar over jullie heen komen!!!!
Geniet samen nog lekker maar doe voorzichtig.
Liefs en een dikke kus van: Oma Lydie en Bram -
27 April 2014 - 18:54
Marianne:
Hoi lieverds,
Super leuk weer je verslag, allebei schrijven jullie erg leuk en beeldend. Vanuit Holland kan ik het mij helemaal voorstellen.
Wat een belevenissen in zo'n korte tijd al. Verheug me op de foto s. Als je al niet vegetarisch bent dan word je dat daar wel. veel contact dus wel met andere backpackers? Kevin spreekt vloeiend engels als hij thuis kom.t hebben jullie tijd om uit te rusten tussen alle activiteiten door?
Hoop gauw weer van jullie te horen. liefs en xxx, mam/Marianne -
27 April 2014 - 23:26
Opa &Oma:
Hoi Kevin en Sanne, eindelijk weer eens een reactie van ons in het begin lukte het nog niet erg op de nieuwe I pad sorry hoor! Leuk om weer een nieuw verslag van jullie te lezen, het is wel allemaal spannend wat jullie meemaken! Het zijn wel landen waar het allemaal niet zo schoon is als hier in Holland hè? Af en toe maar een oogje dichtknijpen lijkt me en een andere kant opkijken! Het is een hele ervaring en hoop dat jullie van al het vreemde toch erg kunnen genieten! Tot de volgende keer liefs van opa & oma -
28 April 2014 - 08:00
Mama Clientje:
Hai lieve schatten, fijn om jullie koppies weer even gezien te hebben hoor!!
En wat kon je jullie goed verstaan, grappig, zo ver weg en toch zo dichtbij....
Dus ook daar is de kaas van Olaf...hahaha! ik zal het tegen hem zeggen.
Heel bijzonder wat jullie allemaal meemaken, hier in Eemnes is het vrij rustig, nog wel...muis gaat morgen beginnen met haar eerste autorijles....dus dan is het gedaan met de rust hier op straat hè?
Maar als ik de straattaferelen hoor van waar jullie zitten, nou dan valt het hier nog wel mee.
Op een gekantelde sjees na op Koningsdag, met gelukkig geen doden, is het hier nog altijd even relaxed leven.
Don't let de bedbugs bite you en tot mails maar weer!!!!
xxxMama clientje. -
28 April 2014 - 10:55
Liesbeth:
Wat een prachtig verhaal, jullie maken wat mee , genieten........ -
28 April 2014 - 10:55
Liesbeth:
Wat een prachtig verhaal, jullie maken wat mee , genieten........ -
28 April 2014 - 14:44
Joop Verhage:
Gaaf zo te lezen, weet natuurlijk niet of alle shotjes wel happy water is en/of je niet in happy water valt na een paar shotjes natuurlijk. Ga zo door jullie genieten zo te lezen
-
29 April 2014 - 12:26
Arjan En Petra:
Lieve Kevin en Sanne,
Wat een belevenissen zeg! Absoluut niet te vergelijken met het leven in Nederland, haha. Geniet van al het moois dat jullie nog tegen komen op deze bijzondere reis. Lieve groetjes uit Almere, ook van Jasper en Resa. -
30 April 2014 - 13:55
Patsie & Menn:
Super vet!!
klinkt goed en leuk, zo te horen koningsdag niet gemist!!
Happy water, klinkt goed :-) zo te lezen hebben jullie het behoorlijk naar je zin, geniet er lekker van. Zijn jullie al bruin??
Hier in NL wordt het ook zo langzamerhand wat warmer.
Veeel plezier en doe voorzichtig.
kus xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
